[Angielski długi tweet] Deklaracja prywatności: Jak technologia zero-knowledge przebudowuje Internet

Chainfeeds Wprowadzenie:

Technologia nie posiada ideologii. Jest narzędziem, bronią, która służy do podważania starego porządku. Jeśli technologia zostanie wykorzystana do złych celów, jedyną odpowiedzią jest uzbrojenie się i kontratak.

Źródło artykułu:

Autor artykułu:

Zatoshi

Poglądy:

Zatoshi: W 2024 roku Vitalik Buterin przedstawił koncepcję „defensywnego akceleracjonizmu” (d/acc), opisującą ostrożne, lecz optymistyczne podejście do technologii, postulujące, by technologia była siłą napędzającą dobro i postęp. Jego artykuł bardzo do mnie przemówił. Główna narracja traktuje technologię jako źródło dystopii i ryzyka, co jest podejściem skrajnie reakcyjnym. To właśnie opór wobec technologii sprawia, że najszybciej zostajemy przez nią pochłonięci. „Defensywny akceleracjonizm” Vitalika podkreśla konieczność kierowania rozwoju technologii w pozytywną, przyjazną człowiekowi stronę – to rzeczywiście dobry sposób, by użytkownicy i deweloperzy zastanowili się nad własnymi działaniami. Jednak pomija on fundamentalną rzeczywistość – systemy motywacyjne są często silniejsze niż zasady, a to właśnie motywacje popychają technologię ku ciemności. Era informacji przyniosła bezprecedensowe możliwości, ale także koszty mogące zniszczyć strukturę społeczeństw Zachodu i ludzką wolną wolę. Podzielam optymizm Vitalika wobec przełomowych technologii, takich jak kryptografia zero-knowledge, ale uważam, że nie docenia on konfliktów i zawirowań, które będą konieczne, by odwrócić sytuację. d/acc to szlachetna zasada, lecz jej realizacja bywa brudna, bolesna i chaotyczna. Technologia nie posiada ideologii – jest bronią, tępym narzędziem do uderzania w istniejący porządek. Jeśli zostanie użyta do wyrządzania szkód, jedyną odpowiedzią jest uzbrojenie się i opór. Technologiczni optymiści często podają przykłady, jak technologia poprawia świat, np. umożliwiając ludziom przekształcanie świata fizycznego lub zapewniając niespotykane dotąd sposoby pozyskiwania informacji dzięki inteligencji. Jednak pomijają kluczowy fakt: technologia nie zwiększa już złożoności komunikacji międzyludzkiej, lecz ją osłabia. Gospodarka uwagi utrudnia grupom osiągnięcie konsensusu, algorytmy wzmacniają gniew i podziały, a ludzie coraz mniej się rozumieją. Elity technologiczne głoszą bogactwo i dobrobyt przyszłości, a jednocześnie walczą o najrzadszy zasób – uwagę. Gdy otwieram X (Twitter), nie spotykam się z mądrością i wiedzą, lecz z wypaczonymi informacjami, sensacyjnymi kłamstwami, wzmacnianym gniewem i niekończącymi się narzekaniami. Te treści nie napawają mnie optymizmem co do przyszłości, lecz sprawiają, że czuję, jak moja dusza zostaje zanieczyszczona cyfrowym szlamem. Rdzeniem zepsucia kultury Doliny Krzemowej jest nihilizm: wierzą, że wystarczy „sprawić, by ludzie czegoś pragnęli”, by było to uzasadnione. A pragnienia można wytwarzać, indukować i manipulować nimi. Internet był kiedyś wspólną przestrzenią publiczną, dziś jest rynkiem inwazji, manipulacji i handlu ludzkimi zachowaniami. Nasza godność przestała mieć znaczenie, jesteśmy jedynie danymi – analizowanymi, wycenianymi, sprzedawanymi. Jeśli technologia nie poprawi ponownie życia ludzi w rzeczywistym świecie, zostanie odrzucona przez kulturę i społeczeństwo. Pierwotnym grzechem zepsucia sieci są reklamy i gospodarka danych. Prawie wszystko w internecie jest darmowe, bo nikt nie wie, jak pobierać opłaty, a gdy dane stały się cenniejsze niż pieniądze, firmy przestały sprzedawać produkty – zaczęły sprzedawać użytkowników. Przestały się interesować naszymi potrzebami, a zaczęły tym, jak nas zatrzymać, jak skłonić do kliknięcia, jak wycisnąć z nas uwagę. Tak powstał globalny cyfrowy feudalizm: nieliczne firmy kontrolują ziemię (platformy), a my jesteśmy zasobem danych, który się na niej rodzi. Straciliśmy prawo wyboru, a nawet zapomnieliśmy, co znaczy „prywatność”. Prawdziwym rozwiązaniem nie jest powrót do przeszłości, lecz stworzenie nowych systemów motywacyjnych i technologicznych – kryptografii zero-knowledge i rozproszonych rejestrów. Blockchain daje ludziom cyfrową walutę opartą na samostanowieniu, a dowody zero-knowledge pozwalają udowodnić tożsamość, majątek i wiarygodność bez ujawniania żadnych danych prywatnych. Gdyby media społecznościowe weryfikowały prawdziwych ludzi w ten sposób, boty i fałszywa propaganda zniknęłyby natychmiast. Gdyby finanse korzystały z tej metody do weryfikacji kredytowej i rozliczeń, dane nie byłyby już przechowywane, kradzione ani sprzedawane. Internet chroniący prywatność, odrzucający nadzór i niewolę danych jest możliwy, a blockchain i kryptografia zero-knowledge są jego fundamentem. Ludzkie transakcje, wymiana i współpraca mogą odbywać się bez poświęcania prywatności, co oznacza odzyskanie godności. [Oryginał w języku angielskim]