Buterin i Yakovenko spierają się o bezpieczeństwo Ethereum Layer-2

Współzałożyciel Ethereum, Vitalik Buterin, oraz współzałożyciel Solana, Anatoly Yakovenko, przedstawili sprzeczne poglądy na temat bezpieczeństwa sieci warstwy drugiej (layer-2) Ethereum.

To wywołało debatę w branży kryptowalut na temat tego, czy rozwiązania L2 rzeczywiście dziedziczą solidne bezpieczeństwo z bazowej warstwy Ethereum.

Buterin broni modelu bezpieczeństwa L2

Buterin podkreśla, że rozwiązania warstwy drugiej Ethereum utrzymują silne bezpieczeństwo przed atakami 51%. Dziedziczą one gwarancje finalności z warstwy bazowej. W niedawnym poście na X stwierdził: „Kluczową cechą blockchaina jest to, że nawet atak 51% nie może uczynić nieprawidłowego bloku prawidłowym. Oznacza to, że nawet 51% walidatorów współdziałających (lub dotkniętych błędem oprogramowania) nie może ukraść twoich aktywów.”

Jednak Buterin przyznał, że istnieją ograniczenia, gdy zestawy walidatorów są zaufane poza funkcjami kontrolowanymi przez łańcuch.

„Ta właściwość nie przenosi się, jeśli zaczynasz ufać swojemu zestawowi walidatorów w innych sprawach, nad którymi łańcuch nie ma kontroli,” dodał. „W tym momencie 51% walidatorów może współdziałać i podać błędną odpowiedź, a ty nie masz żadnych środków zaradczych.”

Główne sieci L2, w tym Arbitrum, Base, Optimism i Worldchain, łącznie posiadają ponad 35 miliardów dolarów w zablokowanej wartości. Polegają na architekturze bezpieczeństwa Ethereum. Zestaw walidatorów Ethereum obecnie przekracza milion aktywnych uczestników, znacznie przewyższając około 2 000 walidatorów Solana. Zwolennicy twierdzą, że wzmacnia to odporność na skoordynowane ataki.

Yakovenko kwestionuje założenia bezpieczeństwa L2

Yakovenko bezpośrednio zakwestionował twierdzenia Buterina.

„Twierdzenie, że L2 dziedziczą bezpieczeństwo eth, jest błędne. Po 5 latach realizacji mapy drogowej L2, wormhole eth na solana ma takie same najgorsze ryzyka jak eth na base i generuje tyle samo przychodów dla stakerów eth L1,” napisał na X (Twitter).

Współzałożyciel Solana zapytał, czy ograniczenia techniczne uniemożliwiają L2 osiągnięcie pożądanych właściwości bezpieczeństwa.

„Tak, jest coś fundamentalnego w L2, co sprawia, że trudno jest faktycznie osiągnąć pożądane bezpieczeństwo. Dlatego nie udało się to przez 5 lat. Czy sugerujesz, że wszystkie zespoły L2 są leniwe lub głupie?” napisał Yakovenko.

Wskazuje on trzy główne obawy dotyczące obecnych implementacji L2. Po pierwsze, sieci L2 narażają się na szerokie powierzchnie ataku złożonymi bazami kodu, które trudno jest kompleksowo audytować. Po drugie, rozwiązania powiernicze oparte na wielu podpisach pozwalają na przenoszenie środków bez zgody użytkownika, jeśli sygnatariusze współdziałają lub zostaną skompromitowani. Po trzecie, mechanizmy przetwarzania poza łańcuchem centralizują kontrolę, co stoi w sprzeczności z podstawowymi zasadami decentralizacji blockchaina.

Yakovenko zaproponował opracowanie specjalistycznego mostu, który ustawi Ethereum jako warstwę drugą dla Solana. Ma to na celu ułatwienie płynnych transferów aktywów między ekosystemami przy jednoczesnym rozwiązaniu problemów z bezpieczeństwem.

Proliferacja budzi obawy ekosystemu

Krajobraz warstwy drugiej Ethereum znacznie się rozszerzył. L2Beat raportuje 129 zweryfikowanych sieci oraz 29 dodatkowych niezweryfikowanych. Ta proliferacja wywołała debatę na temat tego, czy sprzyja innowacjom, czy też tworzy nieefektywności.

Dane CoinGecko pokazują, że w pierwszej połowie 2025 roku Ethereum spadło o 25,0%, podczas gdy Solana spadła o 19,1%. Jednak Solana przewyższyła Ethereum o 26,2% w styczniu, zanim oba aktywa napotkały szerszą presję rynkową.

SOL/ETH: CoinGecko

Odwzorowuje to zmieniające się nastroje rynkowe. Obserwatorzy branży zauważają, że wraz z rozwojem sieci warstwy drugiej, inicjatywy takie jak próbkowanie dostępności danych i wspólne sekwencjonowanie mają na celu ograniczenie ryzyka centralizacji. Debata podkreśla trwające wyzwania w równoważeniu bezpieczeństwa ze skalowalnością.