Autor: Zhang Yaqi
Źródło: Wallstreetcn
Bohater filmu „The Big Short”, Michael Burry, wystosował ostrzeżenie wobec najnowszego programu skupu obligacji przez Fed, wskazując, że tzw. „Reserve Management Purchases” (RMP) w rzeczywistości ujawnia głęboką słabość amerykańskiego systemu bankowego. Jego zdaniem, jest to de facto ponowne uruchomienie luzowania ilościowego (QE), mające na celu ukrycie problemów z płynnością w systemie bankowym, a nie – jak twierdzi Fed – rutynowa operacja.
Zgodnie z wcześniejszym artykułem Wallstreetcn, Fed ogłosił wczoraj wieczorem, że w razie potrzeby rozpocznie skup krótkoterminowych obligacji skarbowych, aby utrzymać odpowiedni poziom rezerw. Nowojorski oddział Fed opublikował jednocześnie komunikat, że w ciągu najbliższych 30 dni planuje zakup krótkoterminowych obligacji o wartości 40 miliardów dolarów – to najnowszy ruch po oficjalnym zakończeniu procesu redukcji bilansu w zeszłym tygodniu. Działanie to ma miejsce w kontekście niepokojących wahań stóp procentowych na amerykańskim rynku repo o wartości 12 bilionów dolarów, gdzie utrzymująca się niestabilność zmusiła Fed do szybszego działania.
Jednak Burry uważa, że ten ruch pokazuje, iż system bankowy wciąż nie otrząsnął się z kryzysu małych banków z 2023 roku. Ostrzega, że jeśli system bankowy potrzebuje „transfuzji” od banku centralnego mimo posiadania ponad 3 bilionów dolarów rezerw, nie jest to oznaka siły, lecz wyraźny sygnał systemowej słabości.
Burry analizuje dalej, że każda kolejna fala kryzysu zmusza Fed do trwałego powiększania swojego bilansu, w przeciwnym razie nie da się uniknąć kryzysu finansowania banków. Rynek natychmiast zareagował na napięcia płynnościowe – rentowność 2-miesięcznych obligacji skarbowych USA wzrosła, podczas gdy rentowność 10-letnich spadła. Jednocześnie utrzymująca się zmienność na rynku repo wywołała obawy o zaostrzenie finansowania pod koniec roku, zmuszając inwestorów do ponownej oceny stabilności systemu finansowego.
Ukryte luzowanie ilościowe i kruchy system bankowy
Burry wyraża wątpliwości wobec użycia przez Fed terminu „Reserve Management Purchases”, interpretując go jako ukrytą próbę stabilizacji wciąż zmagającego się sektora bankowego. Według danych FRED, przed kryzysem w 2023 roku rezerwy amerykańskich banków wynosiły tylko 2,2 biliona dolarów, a obecnie przekraczają już 3 biliony.
Burry ostrzega:
„Jeśli amerykański system bankowy nie jest w stanie funkcjonować bez ponad 3 bilionów dolarów rezerw lub 'podtrzymywania życia' przez Fed, to nie jest to oznaka siły, lecz sygnał słabości.”
Dodaje, że obecny schemat wydaje się ewoluować w taki sposób, że po każdej kolejnej fali kryzysu Fed musi trwale powiększać swój bilans, w przeciwnym razie grozi to zerwaniem łańcucha finansowania banków. Choć mechanizm ten częściowo tłumaczy, dlaczego giełda radzi sobie tak dobrze, to jednocześnie ujawnia ogromną zależność systemu finansowego od płynności zapewnianej przez bank centralny.
Niedopasowanie operacji rynkowych i strategie zabezpieczające
Z perspektywy operacyjnej Burry podkreśla wyraźną zmianę strategii pomiędzy Departamentem Skarbu USA a Fed: Departament Skarbu skłania się ku emisji większej liczby krótkoterminowych bonów, podczas gdy Fed skupia się na ich zakupie. Strategia ta pomaga uniknąć wzrostu rentowności 10-letnich obligacji skarbowych. Zgodnie z oczekiwaniami rynku, po posiedzeniu Federal Open Market Committee (FOMC) rentowność 2-miesięcznych obligacji wzrosła, a 10-letnich spadła.
Biorąc pod uwagę utrzymującą się zmienność na rynku repo, niektórzy analitycy przewidują, że Fed może być zmuszony do bardziej agresywnych działań, by uniknąć zaostrzenia płynności pod koniec roku. W tym kontekście Burry uważa to za kolejny dowód słabości fundamentów systemu finansowego. Ostrzega inwestorów przed mylącymi rekomendacjami Wall Street dotyczącymi kupna akcji banków i ujawnia, że w przypadku środków przekraczających limit 250 000 dolarów gwarantowanych przez Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC), preferuje fundusze rynku pieniężnego oparte na obligacjach skarbowych jako sposób na ograniczenie ryzyka.
Warto zauważyć, że głównym celem „luzowania ilościowego” (QE) jest obniżenie długoterminowych stóp procentowych poprzez skup długoterminowych obligacji skarbowych i MBS, aby pobudzić wzrost gospodarczy. Natomiast celem RMP jest bardziej techniczne podejście – skup krótkoterminowych obligacji skarbowych, by zapewnić odpowiednią płynność w „rurociągu” systemu finansowego i zapobiec niespodziewanym wydarzeniom. Bank of America wskazuje, że zgodnie z doświadczeniami z 2019 roku, zastrzyk płynności szybko obniży stawkę zabezpieczonych jednodniowych pożyczek (SOFR), podczas gdy reakcja stopy funduszy federalnych (FF) będzie opóźniona, co stworzy znaczące możliwości arbitrażu dla inwestorów.
