Trzy główne paradygmaty handlu i odpowiadające im strategie: niezbędny przewodnik dla traderów kryptowalut

Autor: Cred

Tłumaczenie: Saoirse, Foresight News

Oryginalny tytuł: Trzy główne kategorie i strategie handlu, które każdy trader kryptowalut powinien znać

Jako trader podejmujący samodzielne decyzje, bardzo przydatne jest klasyfikowanie transakcji.

Systematyczny handel i handel oparty na samodzielnych decyzjach nie są relacją binarną ani wzajemnie wykluczającą się.

W skrajnych przypadkach, z jednej strony mamy całkowicie zautomatyzowany system handlowy — zawsze „włączony”, zarządzający każdym etapem procesu handlowego; z drugiej strony — całkowicie intuicyjne spekulacje, bez żadnych zasad i ustalonej strategii handlowej.

Z technicznego punktu widzenia, każde wykorzystanie jakiegokolwiek stopnia samodzielnego podejmowania decyzji (np. wyłączenie systemu automatycznego lub ręczna korekta balansu pozycji) można zakwalifikować jako „działanie oparte na samodzielnej decyzji”, ale taka definicja jest zbyt szeroka i mało użyteczna.

W rzeczywistości moja definicja „tradera podejmującego samodzielne decyzje” może pasować do większości czytelników, a jej kluczowe cechy to:

• Głównie wykonuje transakcje ręcznie;

• Analiza opiera się na aspektach technicznych (w tym kluczowe poziomy cenowe, wykresy, przepływ zleceń, katalizatory newsowe itp.);

• Subiektywnie ocenia, czy strategia handlowa jest skuteczna i warta udziału;

• Posiada autonomię w kluczowych elementach handlu: kontrola ryzyka, wielkość pozycji, punkt wejścia, warunki stop loss, poziom docelowy, zarządzanie transakcją.

Warto podkreślić, że „samodzielność” nie powinna być utożsamiana z „lenistwem”.

Niektórzy traderzy mówią: „Bracie, zobacz, nie ma dwóch identycznych strategii handlowych, więc testowanie nie ma sensu, bo każda sytuacja jest inna.”

Jednak dobrzy traderzy podejmujący samodzielne decyzje zwykle posiadają szczegółowe dane o rynku, tworzą podręczniki strategii, ustalają filtry stanu rynku, prowadzą dzienniki transakcji w celu optymalizacji wyników i tym podobne.

Podczas podejmowania samodzielnych decyzji przynajmniej trzymają się ogólnego zestawu zasad; wraz z doświadczeniem zasady stają się coraz bardziej elastyczne, a udział samodzielnych decyzji w procesie handlowym rośnie.

Jednak ta elastyczność jest wynikiem akumulacji doświadczenia, a nie czymś, co pojawia się znikąd.

Tak czy inaczej, według moich obserwacji i doświadczenia, większość strategii handlowych opartych na samodzielnych decyzjach o dodatniej wartości oczekiwanej (+EV) można zaklasyfikować do trzech wyraźnych kategorii (nazwy kategorii są mojego autorstwa):

• Incremental (Przyrostowy)

• Convex (Wypukły)

• Specialist (Specjalistyczny)

Każda kategoria różni się trzema kluczowymi wymiarami:

• Stosunek ryzyka do zysku (R:R)

• Prawdopodobieństwo sukcesu (Probability)

• Częstotliwość występowania (Frequency)

(Uwaga: Łącząc stosunek ryzyka do zysku z prawdopodobieństwem sukcesu, można w przybliżeniu oszacować wartość oczekiwaną transakcji, ale tutaj dla uproszczenia skupiamy się na tych trzech wymiarach.)

Poniżej analizujemy każdą z tych trzech kategorii.

Transakcje przyrostowe

Kluczowe cechy: niski stosunek ryzyka do zysku, wysokie prawdopodobieństwo sukcesu, średnia częstotliwość występowania

Ten typ transakcji jest kluczowy dla utrzymania prawidłowego funkcjonowania konta i zachowania wrażliwości na rynek.

Może nie są „efektowne” i nie nadają się do chwalenia się nimi w mediach społecznościowych, ale stanowią „bazę” tradera — jeśli masz przewagę na rynku, zyski z tych transakcji mogą się skumulować dzięki procentowi składanemu.

Typowe przykłady: handel mikrostrukturą rynku, handel przepływem zleceń, intraday mean reversion, transakcje oparte na statystyce (np. efekt pory dnia, efekt weekendu, efekt po publikacji newsów), handel w przedziałach cenowych w okresach niskiej zmienności itd.

Główne ryzyka to „zanik przewagi” i „nagła zmiana stanu rynku”.

Oba te ryzyka można uznać za „niezbędny koszt handlu”: okazje intraday pojawiają się nieregularnie, a jeśli podczas gwałtownej zmiany rynku staniesz po złej stronie, konsekwencje mogą być poważne (można odnieść się do upadku reżimu Kaddafiego, by zrozumieć ryzyko gry przeciw trendowi podczas odwrócenia trendu).

Transakcje przyrostowe są bardzo wartościowe: zwykle pozwalają na stabilne zyski i pojawiają się wystarczająco często — wygładzają krzywą zysków i strat oraz dostarczają traderowi cennych informacji o rynku i potencjalnych trendach.

Transakcje wypukłe

Kluczowe cechy: wysoki stosunek ryzyka do zysku, średnie prawdopodobieństwo sukcesu, niska częstotliwość występowania

Większość transakcji opartych na wysokich interwałach czasowych (np. dziennych, tygodniowych) — zwłaszcza tych związanych ze wzrostem zmienności lub nagłą zmianą trendu — należy do tej kategorii.

Jak sama nazwa wskazuje, takie transakcje nie pojawiają się często, ale gdy już się pojawią, wystarczy uchwycić część dużego ruchu, by uzyskać znaczny zysk.

Typowe przykłady: wybicia na wysokich interwałach czasowych, odwrócenia po nieudanych wybiciach, kontynuacje trendu na wysokich interwałach, transakcje napędzane ważnymi katalizatorami/newsami, transakcje na ekstremalnych poziomach open interest i przepływu kapitału, wybicia po okresach kompresji zmienności itd.

Główne ryzyka: fałszywe wybicia, zbyt długie przerwy między okazjami, trudności w zarządzaniu transakcją.

Podobnie, te ryzyka to „niezbędny koszt handlu”.

Zazwyczaj, uczestnicząc w takich transakcjach, trader musi wielokrotnie próbować tej samej strategii, ponosząc kilka drobnych strat, zanim strategia zadziała (a czasem może nie zadziałać wcale). Dodatkowo, transakcje te charakteryzują się większą zmiennością i trudnością w zarządzaniu, co zwiększa ryzyko błędów — ale to właśnie dlatego oferują wysokie zyski.

W handlu kryptowalutami transakcje wypukłe często są głównym źródłem długoterminowych zysków tradera. Rozsądne zarządzanie pozycją, łapanie dużych trendów, wykorzystywanie okazji do wybicia lub odwrócenia trendu — to klucz do ochrony kapitału przed kosztami prowizji.

Można powiedzieć, że zyski z transakcji wypukłych pokrywają koszty prowizji, częstych transakcji i ryzyka zmienności związane z transakcjami przyrostowymi.

Prościej mówiąc, to są tzw. „hitowe transakcje”.

Transakcje specjalistyczne

Kluczowe cechy: wysoki stosunek ryzyka do zysku, wysokie prawdopodobieństwo sukcesu, niska częstotliwość występowania

To „jednorazowe” okazje do wyjątkowo korzystnych transakcji, np. ostatnie serie likwidacji na rynku perpetual contracts, odpięcie stablecoinów, kluczowe wiadomości dotyczące taryf (w okresach dużego wpływu polityki), transakcje napędzane ważnymi katalizatorami, gwałtowny wzrost zmienności itd.

Typowe przykłady: uchwycenie punktu wejścia na niskim interwale i rozbudowanie pozycji do swing trade na wysokim interwale, arbitraż przy dużych odchyleniach cen spot i instrumentów pochodnych, arbitraż dużych różnic cenowych między giełdami, realizacja „egzotycznych ofert” po bardzo niskich cenach, zapewnianie płynności na rynkach o niskiej głębokości w celu uzyskania zysku itd.

Udział w takich transakcjach zwykle wymaga spełnienia jednego z dwóch warunków:

• Pojawienie się anomalii lub „pęknięcia” na rynku (np. gwałtowny spadek cen, wyczerpanie płynności)

• Doskonałe połączenie logiki handlu na wysokim interwale z egzekucją na niskim interwale, tworząc „efekt kuli śnieżnej”

Trudność pierwszego warunku polega na tym, że okazje są niezwykle rzadkie; a gdy się pojawią, większość traderów jest zajęta zarządzaniem margin callami i istniejącymi pozycjami, nie mając czasu na nowe okazje, a do tego systemy giełdowe często są wtedy niestabilne, co dodatkowo utrudnia działanie.

Trudność drugiego warunku polega na tym, że ruchy cen na wysokim interwale często wyglądają na bardzo zmienne i „hałaśliwe” na niskim interwale. Wymaga to od tradera precyzyjnego określenia punktu wejścia i stop loss, a także umiejętności utrzymania strategii na niskim interwale podczas rozwoju trendu na wysokim interwale i właściwego zarządzania pozycją.

Główne ryzyka: bardzo wysokie wymagania co do umiejętności tradera, bardzo niska częstotliwość okazji, możliwość przegapienia okazji z powodu „walki o przetrwanie”, ryzyko egzekucji (np. poślizg cenowy na rynkach o niskiej płynności, ryzyko likwidacji) itd.

Ten typ transakcji jest bardzo trudny, ale jeśli uda się go wykorzystać, może całkowicie odmienić karierę tradera.

Warto zauważyć, że atrakcyjność tych transakcji wynika właśnie z ich ryzyka.

Dlatego zaleca się, aby traderzy mieli „fundusz kryzysowy” — czyli środki w stablecoinach, których nie używają na co dzień, przeznaczone wyłącznie na łapanie takich rzadkich okazji. To bardzo rozsądne podejście.

Podsumowanie

Zachęcam do przejrzenia swojego dziennika transakcji lub podręcznika strategii i spróbowania sklasyfikowania swoich dotychczasowych transakcji według powyższych trzech kategorii. Jeśli jeszcze nie masz dziennika lub podręcznika, ten schemat klasyfikacji może być dobrym punktem wyjścia.

Kolejna cenna wskazówka (wynikająca z „metody eliminacji”): wiele kategorii transakcji nie jest wartych poświęcania czasu. Na przykład „nudne transakcje” — wyraźnie należą do kategorii „niski stosunek ryzyka do zysku, niskie prawdopodobieństwo sukcesu, wysoka częstotliwość”, co oznacza nieefektywne wykorzystanie czasu i kapitału.

Jeśli jesteś rozwijającym się traderem, zalecam poświęcenie większości energii na transakcje przyrostowe: dzięki nim zbierzesz dane rynkowe, zbudujesz system handlowy, zoptymalizujesz strategię, a następnie, mając wystarczający kapitał i doświadczenie, stopniowo próbuj innych typów transakcji.

Nie musisz na zawsze ograniczać się do jednej kategorii transakcji.

Bardziej wartościowe jest stworzenie podręcznika strategii obejmującego wszystkie trzy typy transakcji, a co ważniejsze — ustalenie realistycznych oczekiwań co do stosunku ryzyka do zysku, prawdopodobieństwa sukcesu, częstotliwości, potencjalnych ryzyk i charakterystyki każdej strategii.

Na przykład, stosowanie strategii wypukłej, ale zarządzanie nią jak transakcją przyrostową, to błąd; podobnie, stosowanie strategii wypukłej, ale ustawianie wielkości pozycji według standardów transakcji przyrostowych, to również błąd (to także moja największa słabość jako tradera).

Dlatego bardzo ważne jest, aby jasno określić, w jakim typie transakcji uczestniczysz i odpowiednio dostosować swoje działania.

Nie ustaliłem konkretnych wartości liczbowych dla stosunku ryzyka do zysku, prawdopodobieństwa sukcesu i częstotliwości, ponieważ te wskaźniki są silnie zależne od warunków rynkowych i mogą się znacznie różnić. Na przykład w gorącym rynku byka okazje do transakcji wypukłych mogą pojawiać się co tydzień; w okresie stagnacji rynku nawet okazje do transakcji przyrostowych są powodem do radości.