Dlaczego stopniowo rezygnuję z badań i inwestycji w projekty Web3?

Wstęp

Ostatnio większość mojej energii skierowałem w stronę AI, a publikacje związane z Web3 stały się rzadsze. Jednak przez ponad rok zgromadziłem wiele nowych przemyśleń i doświadczeń dotyczących tej branży, którymi warto się podzielić.

Ci, którzy śledzą mnie od dawna, być może pamiętają, że moja kariera pisarska zaczęła się od analiz inwestycyjnych projektów i sektorów. Jednak w pewnym momencie przestałem pisać tego typu artykuły. Wynikało to zarówno z poszerzenia moich horyzontów — pozwalających mi dostrzec wyższy i bardziej fundamentalny poziom działania świata Web3 — jak i ze zmian w moich zasobach oraz podejściu do majątku.

W tym czasie wielu znajomych nieustannie pytało mnie: „Co sądzisz o tym projekcie?”, „Czy ten sektor nadal warto inwestować?”. Często nie miałem na to odpowiedzi, bo w obecnych warunkach trudno o jednoznaczną odpowiedź na takie pytania.

Po pewnym czasie przemyśleń i uporządkowania tematu, chciałbym systematycznie opowiedzieć, dlaczego moja pasja do analiz inwestycyjnych konkretnych projektów stopniowo wygasła i ostatecznie z nich zrezygnowałem.

Klucz 1: Odwrócenie barier informacyjnych — gdy AI staje się narzędziem tworzenia mgły

Nie da się zaprzeczyć, że jednym z kluczowych modeli zysku w branży Web3 jest asymetria informacji. Dla „researchu inwestycyjnego” ten, kto wcześniej odkryje potencjalną wartość projektu i odpowiednio wcześnie się zaangażuje, może liczyć na ponadprzeciętne zyski. Jednak to właśnie ten mechanizm sprawił, że ostatecznie zrezygnowałem z tej ścieżki.

Wracając do lat 2018-2019, zajmowałem się jeszcze oceną projektów. Dzięki mojemu wykształceniu informatycznemu, wiele zawiłych dla innych pojęć blockchain było dla mnie oczywistych. Pozwalało mi to stosunkowo łatwo odróżnić projekty puste od tych, które rzeczywiście miały wartość technologiczną.

Jednak w 2025 roku (uwaga: odnosi się to do obecnych i nadchodzących realiów branży), ta metodologia praktycznie przestała działać. Nie dlatego, że technologia blockchain wykracza poza moje zrozumienie, ale dlatego, że zespoły projektowe opanowały do perfekcji wykorzystywanie najnowszych modeli AI do „opakowywania” swoich przedsięwzięć. Projekty, które kiedyś łatwo było przejrzeć, dziś dzięki AI mogą mieć narrację, whitepaper, a nawet repozytoria GitHub dopracowane do perfekcji i wyglądające bardzo profesjonalnie.

Powiem szczerze: w ciągu ostatnich dwóch lat pomagałem niektórym giełdom i zespołom projektowym pisać wiele „technicznie profesjonalnych” materiałów promocyjnych, które z zewnątrz wyglądały na eksperckie, a ich prawdziwym autorem było AI. Nawet te pozornie aktywne dane interakcji projektów czy zapisy transakcji on-chain były często generowane masowo przez skrypty napisane przez AI.

Oznacza to, że w erze powszechnego AI koszt tradycyjnego researchu inwestycyjnego rośnie wykładniczo. Aby zweryfikować autentyczność projektu, trzeba poświęcić znacznie więcej czasu i energii niż wcześniej. Publiczne kanały informacyjne są poważnie zanieczyszczone „szumem” generowanym przez AI — oglądamy jakby pojedynek „magii” między AI, a prawdziwe, wartościowe informacje są głęboko ukryte. Sam próbowałem używać AI do analizy projektów Web3, ale postępy były znikome — miałem wrażenie, że wpadłem w błędne koło wzajemnej weryfikacji treści generowanych przez AI.

Klucz 2: Rozdzielenie wartości — rozbieżność między jakością projektu a ceną tokena

Dla wielu osób, które nie zagłębiły się jeszcze w research inwestycyjny Web3, wydaje się to ścieżką wysokich zysków. Rzeczywiście, w dwóch poprzednich cyklach zarobiłem sporo dzięki analizom inwestycyjnym. Ale to były czasy względnie „niewinnej” branży — dobre projekty naprawdę rosły.

Dziś Web3 to już wysoce rozwinięty, wyspecjalizowany łańcuch wartości. Od przygotowania projektu, przez fundraising, emisję, promocję, po zarządzanie kapitalizacją rynkową — na każdym etapie stoją za kulisami profesjonalne instytucje lub inkubatory. Nawet wielu KOL, których widzisz, jest wspieranych przez giełdy.

Jako niezależny badacz „z zewnątrz”, próba zarabiania na analizie publicznie dostępnych informacji jest dziś praktycznie niemożliwa.

Jeszcze głębszy problem polega na tym, że w zdecydowanej większości projektów Web3, zespoły techniczne i zespoły zarządzające są od siebie oddzielone. Innymi słowy, być może rzeczywiście istnieje grupa geeków technicznych, którzy budują świetną technologię, ale to nie oni decydują o cenie tokena. Już na etapie fundraisingu prawo do market makingu tokena jest zwykle przekazywane profesjonalnym zespołom zarządzającym.

Dlatego, gdy projekt ogłasza ważne pozytywne wiadomości, np. przełom technologiczny, dla zespołu zarządzającego jest to często idealny moment na dystrybucję tokenów. To tłumaczy powszechne zjawisko: dlaczego po przełomie technologicznym cena nagle spada?

Ostatecznie branża ewoluowała do obecnego stanu: jakość projektu i zachowanie ceny jego tokena to zupełnie dwie różne sprawy. To właśnie dlatego, gdy znajomi pytają mnie „czy projekt jest dobry, czy warto kupić token”, nie jestem w stanie udzielić jednoznacznej odpowiedzi.

Klucz 3: Zanik fundamentów — era, w której rządzi ruch i emocje

To być może najbardziej bolesne: w czasach dominacji kultury Meme, sama jakość projektu przestała mieć znaczenie. Zespoły projektowe się tym nie przejmują, większość uczestników również nie. Liczy się tylko ruch i emocje — to jedyne kryterium sukcesu projektu.

Sam śledzę kilka projektów, np. długo wyczekiwany airdrop ekosystemu Monad, ale jego ogólna popularność i zaangażowanie społeczności mogą być znacznie niższe niż w przypadku jakiegoś nagle wybuchającego projektu Meme.

To właśnie pokazuje brutalną cechę obecnego Web3: „Przyszedłem do Web3, żeby zarabiać, moim celem jest zysk, a nie budowa wartościowego projektu.” Skoro cała rynkowa zgoda opiera się na tym, dogłębne badanie fundamentów projektu staje się nieistotne, a nawet „nie na czasie”.

Z drugiej strony, wraz z coraz wyższym poziomem branży, z którym mam do czynienia, stopniowo zrozumiałem, że dla wielu zespołów projektowych podczas negocjacji z inwestorami czy instytucjami zarządzającymi, jakość projektu nie jest kluczowym tematem. Wystarczy wybrać modny sektor, który dobrze brzmi, użyć AI do stworzenia atrakcyjnej narracji, a reszta to już tylko gra o relacje i podział tokenów. Postęp prac nad projektem to tylko punkt odniesienia do wyznaczenia momentu dystrybucji tokenów.

Zakończenie: Prawdziwa wartość researchu inwestycyjnego

Pisząc ten artykuł, nie zamierzam całkowicie negować wartości „researchu inwestycyjnego”. Wręcz przeciwnie, sama ta działalność ma ogromne znaczenie dla poszerzania horyzontów, pogłębiania wiedzy i budowania systemu wiedzy. Przynajmniej pozwoliła mi przejść z poziomu nieświadomego „zielonego”, do uczestnika, który potrafi unikać większości pułapek.

Jednak jeśli twoim jedynym celem jest szybki zysk, to uważam, że w obecnych czasach zarabianie wyłącznie na publicznie dostępnych analizach inwestycyjnych stało się niezwykle trudne.

Obecnie publiczne treści researchowe coraz częściej stają się „narzędziem do pozyskiwania ruchu”. Na przykład, przez miesiąc prowadziłem konto researchowe, a artykuły bez problemu osiągały 10-20 tysięcy wyświetleń. Jednak końcowym celem tej ścieżki jest zwykle przekierowanie do płatnych społeczności, które następnie różnymi sposobami zachęcają do zakupu określonych tokenów — ostateczny zysk i tak pochodzi z „sprzedaży tokenów”. Ponieważ uważam, że ten model nie jest uczciwy i sam na nim nie zarobiłem, ostatecznie z niego zrezygnowałem.

Lata doświadczeń w researchu inwestycyjnym pozwoliły mi dogłębnie zrozumieć słynne powiedzenie Buffetta:

"Never invest in a business you cannot understand."

„Nigdy nie inwestuj w firmę, której nie rozumiesz.”

Kiedyś myślałem, że „rozumieć” oznacza rozumieć technologię i model działania. Teraz wiem, że w Web3 „rozumieć” oznacza również rozumieć strukturę kapitałową, grę interesów i ludzką naturę stojącą za projektem. A tego publiczne informacje nigdy ci nie powiedzą.