Ideologiczny podział Bitcoina i wpływ instytucji: „Walka o Bitcoin” według Saylora oraz jej implikacje dla długoterminowej strategii inwestycyjnej

Nieustępliwa promocja Bitcoina przez Michaela Saylora uczyniła go centralną postacią w procesie instytucjonalizacji tego aktywa. Na sierpień 2025 roku jego firma Strategy (dawniej MicroStrategy) posiada 629 376 Bitcoinów — niemal 3% całkowitej podaży — o wartości przekraczającej 72 miliardy dolarów, co umacnia jej rolę jako korporacyjnego aktywa rezerwowego [1]. To gromadzenie, będące częścią Planu 42/42 — inicjatywy wartej 84 miliardy dolarów mającej na celu zabezpieczenie Bitcoina jako kluczowej rezerwy do 2027 roku — zapoczątkowało szerszą zmianę. Obecnie spółki publiczne łącznie posiadają ponad 961 700 Bitcoinów o wartości 110 miliardów dolarów, a wpływ Saylora zainspirował takie firmy jak GameStop i Strive Asset Management do wejścia na ten rynek [1]. Jego strategia polega na wykorzystywaniu konwertowalnego długu i emisji akcji do zakupu Bitcoina po obniżonych cenach podczas spadków rynkowych — taktyka coraz częściej stosowana przez graczy instytucjonalnych [5].

Jednak wizja Saylora wywołała głęboki podział ideologiczny. Jego wczesne wypowiedzi sugerujące, że posiadacze Bitcoina powinni ufać bankom „zbyt dużym, by upaść” zamiast samodzielnej opiece nad aktywami, spotkały się z ostrą krytyką ze strony zwolenników czystej kryptowaluty, w tym współzałożyciela Ethereum, Vitalika Buterina, który podkreślił, że samodzielna opieka jest fundamentem zdecentralizowanej idei Bitcoina [1]. Chociaż Saylor później zrewidował swoje stanowisko, debata ta podkreśla fundamentalne napięcie: czy Bitcoin może zachować swoją zdecentralizowaną tożsamość, będąc jednocześnie akceptowanym przez instytucje? Ten konflikt odzwierciedla szersze spory dotyczące tego, czy Bitcoin powinien pozostać technologią samostanowiącą, czy też ewoluować w kierunku głównego instrumentu inwestycyjnego [2].

Dla inwestorów długoterminowych konsekwencje tego podziału są wielowymiarowe. Adopcja instytucjonalna uczyniła Bitcoina uznanym aktywem, a 60% portfeli instytucjonalnych przeznacza 10% wartości aktywów pod zarządzaniem na Bitcoina lub inne aktywa cyfrowe do trzeciego kwartału 2025 roku [1]. Jasność regulacyjna, taka jak amerykański SAB 122 oraz unijny framework MiCAR, dodatkowo legitymizuje kryptowaluty, odblokowując napływ 28 miliardów dolarów poprzez spotowe ETF-y na Bitcoina, takie jak BlackRock’s IBIT i Fidelity’s FBTC [1]. Jednak ryzyka pozostają. Zmienność cen — spotęgowana przez wydarzenia takie jak wyprzedaż wielorybów w sierpniu 2025 roku, która spowodowała spadek ceny o 2% — podkreśla kruchość płynności [1]. Tymczasem ryzyko koncentracji jest ogromne: pięciu największych posiadaczy Bitcoina kontroluje 771 551 BTC, co umożliwia potencjalną manipulację rynkiem poprzez skoordynowane gromadzenie i dystrybucję [3].

Strategiczne modele alokacji, takie jak podejście core-satellite 60/30/10, mają na celu zrównoważenie potencjału wzrostu Bitcoina z ograniczaniem ryzyka. Model ten przeznacza 60% na Bitcoina i Ethereum, 30% na altcoiny i tokenizowane aktywa rzeczywiste (RWA), a 10% na gotówkę lub stablecoiny [1]. Taka dywersyfikacja jest kluczowa w środowisku, gdzie stała podaż Bitcoina wynosząca 21 milionów monet ostro kontrastuje z inflacyjnym charakterem walut fiducjarnych [2]. Prognoza Saylora, że Bitcoin przewyższy S&P 500 w długim terminie, opiera się na jego ograniczonej podaży, użyteczności transgranicznej i roli jako zabezpieczenia przed niestabilnością makroekonomiczną [4].

Rywalizacja ideologiczna między decentralizacją a instytucjonalizacją ma również wymiar geopolityczny. Podczas gdy USA przyjmuje Bitcoina jako strategiczne aktywo rezerwowe, chiński zakaz kryptowalut napędza innowacje w zdecentralizowanych finansach (DeFi) i rozwiązaniach transgranicznych [3]. Ta rozbieżność podkreśla podwójną tożsamość Bitcoina: zdecentralizowaną przechowalnię wartości i narzędzie wpływu geopolitycznego. Dla inwestorów poruszanie się w tej dwoistości wymaga zrozumienia zarówno makroekonomicznych czynników sprzyjających (np. niepewność na rynku pracy napędzana przez AI, rosnące deficyty), jak i przeszkód regulacyjnych (np. przeklasyfikowanie przez CFTC na mocy ustawy CLARITY) [1].

Podsumowując, „walka o Bitcoina” Saylora przyspieszyła adopcję instytucjonalną, ale także zaostrzyła debaty na temat przyszłości tego aktywa. Inwestorzy długoterminowi muszą rozważyć korzyści z infrastruktury na poziomie instytucjonalnym wobec ryzyka związanego ze scentralizowaną kontrolą. W miarę jak rola Bitcoina w globalnych finansach ewoluuje, jego zdolność do równoważenia tych sił zdecyduje, czy pozostanie rewolucyjną technologią, czy stanie się tylko kolejnym spekulacyjnym aktywem.

Źródło:
[1] Bitcoin's Institutional Adoption: Saylor's Strategy and the Future of Corporate Treasuries
[2] Saylor's Bitcoin Custody Debacle Highlights Growing Divide
[3] Who Controls Bitcoin Now? A 2025 Deep Dive into Whales, ETFs, Regulation, and Sentiment
[4] Michael Saylor Predicts Bitcoin Will Continue to Outpace SP 500